در لحظه‌ای که بازارهای مالی دنیا در آستانه نوسانات عمیق قرار دارند، فلز زرد با قدرتی شگفت‌انگیز مرز غیرقابل تصور 4000 دلار را پشت سر گذاشت؛ رکوردی که تا همین چند ماه پیش کمتر کسی آن را در سال ۲۰۲۵ محتمل می‌دانست.
صبح چهارشنبه ۱۶ مهر ۱۴۰۴ (مطابق با اکتبر ۲۰۲۵)، قیمت هر اونس طلای نقدی در معاملات جهانی با عبور از سطح 4020 دلار، یک نقطه عطف تاریخی را رقم زد.
این جهش بازارهای بین‌المللی را مبهوت کرد، چون پیش‌بینی‌ها نشان می‌داد که عبور از این آستانه نهایتاً تا پایان سال ممکن خواهد بود؛ اما اکنون این پیش‌بینی به واقعیت پیوسته است. در ادامه دو بُرشی که از دل این تحول سر برآورده‌اند، به بررسی ابعاد بازار و فشارهای بنیادی پشت این صعود پرداخته خواهد شد.
پیشنهاد مای شمش برای مطالعه: سکه و طلا در دو راهی دلار و اونس
رشدی تاریخی قیمت طلای جهانی
در معاملات صبح چهارشنبه قیمت هر اونس طلای نقدی به سطح 4020 دلار رسید و قراردادهای آتی تحویل دسامبر نیز با رشد حدود ۰.۴ درصد در همان حوالی معامله شدند. این جهش قیمتی، واکنش بازار به سازوکارهای تقاضا و عرضه را به‌شدت تحت تأثیر قرار داده است.
بر اساس داده‌های اخیر، طلای نقدی در سال جاری میلادی تاکنون بیش از ۵۰ درصد رشد کرده است و این در حالی است که در سال ۲۰۲۴ نیز رشد آن حدود ۲۷ درصد گزارش شده است.
با توجه به داده‌های «Gold Annual Returns» و منابع مشابه بازده سالانه طلا در سال ۲۰۲۴ برابر با ۲۷. ۰٪ برآورد می‌شود؛ همچنین در سال ۲۰۲۵ تا زمان نگارش، بازده طلا نسبت به ابتدای سال در بازه‌ای بین ۴۵ تا ۵۵ درصد گزارش شده است.
اگرچه رشد فعلی چشمگیر است، برخی تحلیل‌گران هشدار می‌دهند که ممکن است بخشی از این حرکت ناشی از هیجان بازار باشد و امکان اصلاح قیمتی کوتاه‌مدت نیز وجود دارد.
در همین حال بسیاری معتقدند که فشار تقاضا چه از سوی سرمایهگذاران خرد چه از سوی بانک‌های مرکزی و انتظارات کاهش نرخ بهره توسط فدرال رزرو، مولفه‌هایی بنیادی هستند که این روند صعودی را پشتیبانی می‌کنند.
نقش طلا در دوران بی‌ثباتی
در سال‌های ناآرام اقتصادی و شرایط پرتنش ژئوپلیتیکی، طلا همیشه به‌عنوان گزینه‌ای برای حفظ ارزش دارایی‌ها شناخته شده است. این بار نیز جهش اخیر قیمت، واکنشی آشکار به نگرانی‌ها درباره ثبات اقتصادی، تورم‌های پنهان و سیاست‌های پولی غیرقابل پیش‌بینی بوده است.
یکی از عوامل کلیدی در این روند، انتظار برای کاهش بیشتر نرخ بهره از سوی فدرال‌رزرو است؛ زیرا کاهش نرخ بهره باعث می‌شود هزینه نگهداری طلا کمتر به نظر برسد و جذابیت آن افزایش یابد.
تمایل بانک‌های مرکزی در افزایش ذخایر طلا نیز مشهود است؛ طبق گزارش نظرسنجی بانک مرکزی گلد (Central Bank Gold Reserves Survey) ۹۵٪ از بانک‌های مرکزی شرکت‌کننده، افزایش ذخایر طلا را در ۱۲ ماه آینده پیش‌بینی کرده‌اند.
تقاضای سرمایهگذاران نهادی و خرد برای ورود به بازار طلا، به ویژه در کشورهای در حال توسعه، به طور چشمگیری افزایش یافته است. این روند نشان می‌دهد که طلا نه صرفاً به‌عنوان دارایی کالایی، بلکه به‌عنوان ابزار استراتژیک برای مدیریت ریسک در سبد مالی سرمایهگذاران بازتعریف می‌شود.
با وجود این، چالشی که باید مورد توجه باشد، تعادل بین جذابیت بلندمدت طلا و ریسک‌های احتمالی اصلاحات قیمتی است.
بدون دیدگاه